Każdy stary mebel ma swoją specyficzną historię oraz charakterystykę, każdy stary mebel ma swoją duszę. Zaś wnętrza wypełnione starymi, a przede wszystkim stylowymi i zadbanymi meblami, nadają całości wystroju wyjątkowy styl i klimat. Takie meble antyczne są bardzo drogie, szczególnie jeżeli posiadają miano i wizytówkę prawdziwego antyku, jednak czasem możemy również zupełnie nieświadomie stać się właścicielami takiego antyku, w spadku po kimś z rodziny.
Dlatego posiadając stary mebel w domu, warto poznać jego dokładną historię oraz jego pochodzenie z pradawnych czasów. Możemy również zaopatrzyć się w piękne i stylowe meble na tak zwanym targu staroci, gdzie handlowcy sprzedają naprawdę wyjątkowe meble oraz elementy dekoracji wnętrz z różnych epok za naprawdę niewielkie pieniądze. Czasem możemy również kupić stary i antyczny meble za grosze do renowacji, a po odrestaurowaniu mieć wspaniały mebel zdobiący wnętrze naszego salonu.
Spróbujmy krótko scharakteryzować każdą z epok oraz stylów meblowych, a przy tym zastanówmy się czy nie posiadamy jakiegoś mebla z jednej z wymienionych stylów historycznych. Dzięki takiemu rozeznaniu, będzie nam również łatwiej dobrać odpowiednie meble do wnętrz swojego domu.
Barok
Epoka baroku przedstawiona w meblach antycznych to przede wszystkim bogactwo różnorodnych ornamentów. Ozdoby stosowane na meblach to przede wszystkim linie krzywe oraz ozdoby figuralne, czyli przedstawiające poszczególne wyrzeźbione elementy zdobnicze, takie jak postacie ludzkie, czy tez wizerunki zwierząt oraz innych przedmiotów. Barok i meble stylowe z tego okresu to koniec XVII i początek XVIII wieku, zaś najsłynniejsi twórcy tej epoki to Daniel Marot oraz Andrea Brustolon.
Królowa Anna
Powszechnie stosowany styl meblarski w czasach panowania królowej Anny w Anglii, w latach 1702 – 1714, styl ten charakteryzował się szczególnie oszczędnością w dekoracji oraz elegancją produkowanych i zdobionych mebli. Trendy panujące w tym okresie historycznym to przede wszystkim wygięte poręcze oraz nogi przy wszelkiego rodzaju meblach. Meble zaś, a szczególnie elementy zdobnicze były produkowane w większości z drewna orzechowego.
Rokoko
Ta epoka historyczna charakteryzuje się lekkimi oraz bardzo zdobniczo wyposażonymi meblami, gdzie do głównych motywów należały kwiaty, muszle oraz spirale. Styl ten zapoczątkował się we Francji z początkiem wieku XVIII, jednak rozpowszechnił się również na inne kraje, w Anglii na przykład był zwany stylem Chippendale.
Ludwik XV
Tego stylu chyba nikomu nie trzeba przybliżać, kojarzy się bowiem niemalże wszystkim z wygiętą sylwetką oraz nieregularnością w formach mebli. W czasie panowania króla Ludwika XV zaczęto praktykować na duża skalę znany już styl rokoko, gdzie wprowadzono również aspekty wygody oraz typowo francuską dekorację motywów chińskich i orientalnych.
Neoklasycyzm
Epoka historyczna, w której powrócono do prostoty oraz klasycznej harmonii, w czasie kiedy zdobnictwo oraz wszelkiego rodzaju dekoracje wszystkim się przejadły. Neoklasycyzm rozpoczął się w XVIII wieku, a głównym aspektem zdobniczym stało się odkrycie ruin Pompei i Herkulanum. Meble te bowiem oprócz prostej i lekkiej budowy, posiadają takie aspekty zdobnicze, jak kolumienki, maski oraz girlandy. Twórcy neoklasycyzmu w meblarstwie to Robert Adam, Hepplewhite oraz Sheraton.
Ludwik XVI
To kolejna znana i popularna epoka w meblarstwie do dnia dzisiejszego, jednak jest swego rodzaju przeciwieństwem epoki Ludwika XV, gdyż zamiast nieregularności oraz wygiętej formy, dominuje prostolinijność. Niemalże wszystkie meble mają proste bądź zaokrąglone zakończenia, bez dodatkowych zdobień. Jedyne zdobnictwo tego okresu w meblarstwie to pozłocenia oraz polichromowanie mebli. Styl klasyczny Ludwika XVI obowiązywał w okresie jego panowania we Francji, czyli w czasie przed rewolucją francuską. Wybitni twórcy mebli klasycznych to między innymi Georges Jacob oraz Jean-Henri Riesener.
Regencja
Mało znany styl oraz epoka w meblarstwie, dokładnie oznacza powstanie mebli angielskich w latach 1790 – 1830, kiedy to również rozwijała się sztuka klasyczna. Formy mebli tego okresu to ciężkie i mosiężne komody oraz bardziej surowe w wykonaniu. Jeżeli zaś chodzi o stosowane motywy dekoracyjne, to możemy wyróżnić wiele inspiracji ze starożytnego Egiptu, Rzymu oraz Grecji. Reprezentanci stylu regencja to Thomas Hope oraz George Smith.
Empire
Ten styl zdobnictwa mebli, to późny okres klasycyzmu, a zarazem styl cesarstwa, czyli panowania cesarza Napoleona Bonapartego, który oczywiście panował we Francji w latach 1804 – 1815. ten styl to wyjątkowa prostota, oszczędność dekoracji, oraz rezygnacja z ozdób rzeźbiarskich. Jest to również okres zapoczątkowania wszelkiego rodzaju ozdób metalowych oraz motywów wojennych, wiemy bowiem iż jest to również czas wielu bitew i podbojów cesarza Napoleona Bonaparte. Jednym z wybitniejszych mistrzów tego stylu był Charles Percier.
Wiktoriański
Nazwa stylu pochodzi od imienia królowej, która w tych czasach panowała w Anglii, czyli od królowej Wiktorii, w latach 1837 – 1901. nie możemy jednoznacznie określić stylu mebli występujących w tym okresie, bowiem jest to połączenie aż trzech stylów, a mianowicie stylu neogotyckiego, rokokowego i neoklasycznego. Dekoracje występujące w stylu wiktoriańskim to rzeźby, gzymsy, kasetony oraz piękne okucia, a ich cechy charakterystyczne to drobiazgowość oraz dokładność wykonania.
Art Nouveau
Jest to styl francuski z początku XX wieku, gdzie na nowo zaczęto odkrywać stare zdobnictwo, a meble cechowała dekoracyjność rzeźbiona, z przewagą wici roślinnych oraz dekoracyjność niemiarowych krzywizn. Styl ten łączy się w jakiś sposób z polską secesją oraz katalońskim modernizmem.
Arts and Draft
To styl, a raczej ruch artystyczny z Anglii z XIX wieku. Meble z tego stylu to przede wszystkim rzemieślnicza dokładność wykonania, zaś same meble były proste i bez przesadnej dekoracji, korzystano jednak równocześnie z dawnych metod i technik zdobniczych. Jeżeli zaś chodzi o wykonawców stylu Arts and Draft, warto wymienić Wiliam’a Morris’a oraz Charles’a Mackintosh’a.
Thonet
Nazwa stylu pochodzi od nazwiska jego twórcy, czyli Michael’a Thonet’a, który tworzył i produkował meble w wieku XIX. Charakterystyczne cechy dla tych mebli to miękkość, lekkość, oraz zastosowanie drewna bukowego. Do dnia dzisiejszego zaś znane i produkowane są słynne krzesła jego własnoręcznego projektu.
Projektanci XX wieku
W końcu dotarliśmy do teraźniejszości, gdzie warto zaznaczyć, iż projektanci naszych czasów to wspaniali architekci oraz plastycy, którzy oprócz projektowania wnętrz, zajmują się również nowatorskim projektowaniem mebli nowoczesnych, czy też mebli stylowych, które swoim wyglądem powracają do zamierzchłych czasów. Jednym z najsłynniejszych projektantów mebli naszych czasów jest między innymi Charles Eams, który to zaprojektował i stworzył od podstaw krzesła oraz fotele z obiciami z drapowanej skóry. Inni twórcy naszej epoki to również francuski architekt Le Corbusier, czy też projektant Alvar Aalto, twórca mebli z giętkiej sklejki drewnianej.
Warto zatem zainteresować się epokami historycznymi na przełomie wieków, w których powstało wiele mebli oraz nurtów wykonawczych, których techniki i metody zdobnicze zachowały się po dzień dzisiejszy. Warto dogłębnie przeanalizować wszystkie style w meblarstwie, aby do swojego wnętrza wybrać ten odpowiedni, pasujący do naszej osobowości i indywidualnych upodobań w wystroju wnętrz.